Καλώς ήρθατε!!!

Άν μας επισκεφτείτε, ευχόμαστε Κ α λ ό ... κ ο υ ρ ά γ ι ο ! ....... γίνονται καινούργιοι νόμοι, χωρίς να μας ζητούν τη γνώμη ! ........ Οκτώβριος 2010



Με κάθε επιφύλαξη, Κυριακή γιορτή και σχόλη νάταν η βδομάδα όλη .............
Η γενιά του πολυτεχνίου ξεκίνησε με καλές προθέσεις, αλλά στην πορεία οι περισσότεροι πρωτεργάτες με τις παρεούλες τους, έγιναν αριστεροί με δεξιές τσέπες, είπε "ανώνυμος πολίτης"
Οι αριστερές τσέπες σήμερα, είναι πιο γεμάτες απ τις δεξιές, είπε ο kapaka pappas
Είναι ορεινό χωριό, έδρα του Δήμου ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ. Απέχει 29 χιλ. από την Άρτα και 25,4 χιλ. από τον κόμβο της ΙΟΝΙΑΣ οδού, που κάποια μέρα θα τελειώσει. που θα πάει;Από 12 Απριλίου 2017 Λειτουργεί από Ρίζα ως κόμβο Αμφιλοχίας, μήκος 96 χλμ. και Σελλάδες-Πέρδικα 53 χλμ. 3-8-2017 ολοκλήρωση!

Ούτοι συνέχθειν, αλλά συμφιλείν έφυν - Αντιγόνη - (Μα να μισώ δεν έγινα, γεννήθηκα για να αγαπώ)


Τρίτη 1 Αυγούστου 2017

Νικηφόρος Κλίνης, ο πιο έντιμος υπάλληλος-στέλεχος των ΕΛ-ΤΑ.


      Ο Νικηφόρος κατάγεται από το Ρέθυμνο,  πτυχιούχος ΑΕΙ,  για πολλά χρόνια υπηρέτησε στη Διεύθυνση Οικονομικών ΕΛΤΑ, ως τομεάρχης - προϊστάμενος του τομέα μισθοδοσίας υπαλλήλων ΕΛ-ΤΑ.

     Όταν το Φεβρουάριο  1994 μετατέθηκα στη Διεύθυνση Οικονομικών ΕΛ ΤΑ, κάποιοι συνάδελφοι σε φιλικό στυλ μου είπαν «εδώ οι συνθήκες εργασίας είναι πολύ καλές, περνάμε  καλά, Μόνο να προσέχεις την συμπεριφορά σου στον Νικηφόρο Κλίνη, ο Νικηφόρος είναι παράξενος!».

    Εγώ ανήκα σε άλλο τομέα και γι αυτό με το Νικηφόρο δεν είχα επικοινωνία. Μόνο το πρωί πολλές φορές συναντιόμασταν μπροστά στο γραφείο της γραμματείας και χτυπούσαμε τις κάρτες παρουσίας μας. Συνήθως και οι δυο πηγαίναμε στη δουλειά 15-20 λεπτά πριν την έναρξη του ωραρίου και σε κάθε συνάντηση απλώς ανταλλάσαμε μια «καλημέρα».

    Ίσως πέρασαν 3  χρόνια,  όταν βγαίνοντας απ το ασανσέρ, είδα το Νικηφόρο να με ακολουθεί βγαίνοντας από άλλο ασανσέρ.  Εκείνη τη φορά ήθελα να χτυπήσω μαζί με τη δική μου κάρτα και την κάρτα ενός άλλου συναδέλφου. Προχωρώντας σκεπτόμουν τι πρέπει να κάνω με τη ξένη κάρτα.  Το φρονιμότερο ήταν  να χτυπήσω πρώτα μόνο τη δική μου και να επιστρέψω αργότερα να χτυπήσω την κάρτα του συναδέλφου.   
Αποφάσισα  το αντίθετο και χτύπησα και τις δυο κάρτες μαζί.  
Ο Νικηφόρος χτυπώντας τη δική του κάρτα ρώτησε:
-Γιατί Κώστα χτύπησες και την κάρτα του Κίτρα;  Δεν είδες ότι ερχόμουν πίσω σου;
-Σε είδα Νικηφόρε, αλλά θεώρησα ανέντιμο, να επιστρέψω και να τη  χτυπήσω κρυφά μετά από 5 λεπτά! 
-Συμφωνώ απόλυτα, αλλά ημείς οι συνεπείς που τηρούμε το ωράριο, αν χτυπάμε τις κάρτες κάποιων άλλων, τότε δεν τους διευκολύνουμε να παραβιάζουν το ωράριό τους;   Αν δεν χτυπήσει κανένας από εμάς την κάρτα του Κίτρα, τότε δεν θα αναγκαστεί να έρθει μόνος του να τη χτυπήσει;
-Και εγώ συμφωνώ απόλυτα Νικηφόρε και σε διαβεβαιώνω ότι την κάρτα του Κίτρα εγώ δε θα την ξαναχτυπήσω.
Ο Νικηφόρος έδειξε φανερά ικανοποιημένος  και με τις δυο μου απαντήσεις.
Από τότε και ύστερα όταν συναντιόμασταν τα πρωινά, έδειχνε οικειότητα και εκτίμηση.  Με τον ίδιο τρόπο του συμπεριφερόμουν και εγώ.

  

   Ανάθεση καθηκόντων Διευθυντή 
     Κατά το έτος 1998, η Διοίκηση ΕΛΤΑ ανέθεσε  στο Νικηφόρο για ένα χρόνο, καθήκοντα Διευθυντή.
Όταν πήγα στο γραφείο του να τον συγχαρώ τον αποκάλεσα Διευθυντή.
Αφού με ευχαρίστησε και  ανταπέδωσε τις ευχές είπε:
-Κώστα,  μεταξύ μας δεν άλλαξε τίποτα. Μπαίνοντας στο γραφείο μου πριν σου πω κάθισε,  θα καθίζεις στην καρέκλα απέναντί μου. Όταν είμαστε οι δυο μας, θα με αποκαλείς όπως πάντα,  Νικηφόρε και  όχι κ. Διευθυντά.  

 Ειδικές σχολικές άδειες
    Όταν πηγαίναμε στο δημοτικό σχολείο να ενημερωθούμε απ τους δασκάλους για την πρόοδο των παιδιών μας, η Υπηρεσία μας δικαιολογούσε μία ημέρα ειδική άδεια, με την προϋπόθεση ο δάσκαλος να μας χορηγεί βεβαίωση ότι την ημέρα εκείνη πήγαμε στο σχολείο για ενημέρωση.  Ο εκάστοτε δάσκαλος δεν έδινε τη βεβαίωση γιατί δεν είχε αρμοδιότητα και σε παρέπεμπε στο διευθυντή του σχολείου. Ο διευθυντής έλεγε, κανείς άλλος δε μας ζήτησε τέτοια βεβαίωση, αλλά κάνε μια αίτηση σήμερα  και πέρνα σε μια βδομάδα να πάρεις τη βεβαίωση. Για να μη πάω  και δεύτερη μέρα στο σχολείο, προτιμούσα να χάσω την ειδική άδεια της μιας ημέρας.
Επί Κλίνη Διευθυντή, πήγα στο σχολείο, δηλώνοντας  μια ημέρα σχολική άδεια, αλλά δεν κατάφερα να πάρω αυθημερόν και την περιβόητη βεβαίωση!
Η συνάδελφος Γκέλυ, υπάλληλος της Γραμματείας,  μου ζητούσε επίμονα τη βεβαίωση.  
Μια λοιπόν ημέρα, πρωί-πρωί βλέποντας το Νικηφόρο ευδιάθετο μπήκα στο γραφείο του.  

-Καλημέρα Νικηφόρε λέω και κάθομαι στην καρέκλα.  Έχω πρόβλημα με τη βεβαίωση του σχολείου. Εξηγώντας το πρόβλημα συνεχίζω:
Εκείνοι της Διοίκησης καθώς και οι συνδικαλιστές που προσυπέγραψαν την διάταξη στη συλλογική σύμβαση ήταν   ΟΛΟΙ ΓΛΥΦΤΕΣ !   Στέλνουν τους γονείς να γλύφουν τους δασκάλους, τους διευθυντές, και αφού αλληλογλυφτούν όλοι, παίρνει  ο πατέρας μια ημέρα ειδική άδεια το Χρόνο.
Εγώ τέτοια δεν τα κάνω. Αν θέλεις μου δίνεις μια ημέρα σχολική άδεια, αν δεν θέλεις μη μου δώσεις, θα πάρω μια ημέρα κανονική άδεια για να καλύψω την απουσία μου.
Ο Νικηφόρος σηκώνει το τηλέφωνο και λέει στη γραμματέα. 
-Γκέλυ, όσο  είμαι εγώ  Διευθυντής, δεν θα ζητάς από κανένα υπάλληλο βεβαίωση από το δάσκαλο. Όσοι σου φέρνουν καλώς, αλλά και όσοι δεν σου φέρνουν θα προωθείς τις άδειές τους  και θα τις  υπογράφω χωρίς βεβαίωση δασκάλου!      



Υπογραφή εγγράφων από το Διευθυντή
    Κάθε έγγραφο συντάσσεται πρώτα σε ΣΧΕΔΙΟ από τον «αρμόδιο»  υπάλληλο, ο οποίος παίρνει υπογραφές απ τον τμηματάρχη, τομεάρχη και τέλος απ το Διευθυντή. Πάνω στο ΣΧΕΔΙΟ  όλοι οι υπογράφοντες έχουν το δικαίωμα να διορθώσουν λέξεις ή και φράσεις  κάνοντας κάποιες αλλαγές  του αρχικού  κειμένου.  Βέβαια τον κύριο λόγο διαμόρφωσης-σύνταξης του εγγράφου τον έχει ο εκάστοτε Διευθυντής.  Συνήθως οι Διευθυντές κάπου-κάπου έκαναν στοχευμένες διορθώσεις. Οι τμηματάρχες και οι τομεάρχες σπάνια έκαναν διορθώσεις.
 Έπειτα το ΣΧΕΔΙΟ  δακτυλογραφούνταν από δακτυλογράφους  και το έγγραφο παίρνοντας την τελική του μορφή υπέγραφε μόνο ο Διευθυντής.

    Ο Νικηφόρος, είχε ίσως το ελάττωμα να κάνει πολλές διορθώσεις όχι μόνο στα δικά μου έγγραφα, αλλά στα έγγραφα όλων των υπαλλήλων της Διεύθυνσης Οικονομικών.  Το ότι έκανε διορθώσεις δεν μας πείραζε, διότι αυτός είχε την τελική ευθύνη σύνταξης των εγγράφων. Εκείνο που όλους ενοχλούσε ήταν ότι έκανε παλιογράμματα, δε μπορούσε η δακτυλογράφος να τα διαβάσει και ζητούσε διευκρινήσεις απ εμάς τους υπαλλήλους που και εμείς δεν μπορούσαμε να διευκρινίσουμε τι έγγραφε.  

    Ένα λοιπόν πρωινό,  που είδα το Νικηφόρο ευδιάθετο, μπαίνω στο γραφείο του και του εκθέτω το όλο πρόβλημα καταλήγοντας:
-Δεν μπορώ να πιστέψω ότι  κανείς από όλους τους υπαλλήλους της Διεύθυνσης δεν μπορεί να συντάξει έστω και  ένα τέλειο έγγραφο, χωρίς διορθώσεις!  αυτό το παραβλέπω.  Αλλά  το  κυρίως πρόβλημα είναι ότι κάνεις παλιογράμματα, που δε μπορεί να τα διαβάσει ούτε η δακτυλογράφος, ούτε ημείς οι υπάλληλοι.
-Πιστεύεις Κώστα ότι έχω δυο σοβαρά ελαττώματα;  Ρώτησε.
-Το πρώτο ίσως ΕΙΝΑΙ  ελάττωμα, ίσως ΟΧΙ.  Το δεύτερο αναμφισβήτητα είναι ελάττωμα! 
-Καλά θα το δω, είπε και άλλαξε συζήτηση. 

    Τις επόμενες  ημέρες έβλεπα στο φάκελό μου, υπογεγραμμένα τα ΣΧΕΔΙΑ εγγράφων χωρίς καμία διόρθωση.  Μου έκανε εντύπωση.
Μια άλλη ημέρα πάω ένα ΣΧΕΔΙΟ εγγράφου  και κάθομαι στην καρέκλα  να πάρω άμεσα υπογραφή, προφασιζόμενος ότι το έγγραφο «επείγει».
Ο Νικηφόρος το υπογράφει χωρίς να το διαβάσει.  Ρωτώ,
- γιατί δεν το διάβασες;  
- Τα δικά σου δεν τα διαβάζω, γιατί αν τα διαβάσω θα μπω στο πειρασμό να κάνω διορθώσεις και δεν αντέχω τη γκρίνια σου,  απάντησε γελαστός!    
Σε ότι αφορά τους άλλους υπαλλήλους συνέχισε να διορθώνει τα ΣΧΕΔΙΑ τους, προσπαθώντας να κάνει λιγότερες διορθώσεις και καλύτερα γράμματα.     


      Το τέλος της ανάθεσης
    Ο Νικηφόρος ως Διευθυντής ήταν τυπικός, αλλά διατηρούσε  πολύ καλές σχέσεις με το προσωπικό.  Ακόμη και με κάποιους «τεμπέληδες» δε δημιουργούσε προστριβές, αλλά τους κρατούσε σε απόσταση.  Τα στελέχη της Υπηρεσίας και η πλειοψηφία των υπαλλήλων  εκτιμούσαν την επαγγελματική του κατάρτιση, τη σοβαρότητά του,  την εντιμότητά του και τον εύρισκαν  συμπαραστάτη  σε κάθε δίκαιο αίτημα.  Στη Διεύθυνση Οικονομικών οι μήνες κυλούσαν και όλα έβαιναν καλώς. Όλοι πιστεύαμε ότι μετά τον πρώτο χρόνο θα ακολουθήσει ανάθεσή του ως Διευθυντή για άλλα δυο τουλάχιστο χρόνια.
Κάποια ημέρα πηγαίνοντας στο γραφείο του για υπογραφές  εγγράφων μου λέει:
-Άντε και σε ένα μήνα θα έχετε καινούργιο Διευθυντή. 
Έπεσα απ τα σύννεφα.
-Μα εσύ; Δεν θα σου κάνουν ξανά ανάθεση;  Ρωτώ.
- Όχι, θα σας φέρουν καλύτερο!  Απαντά  και συνεχίζει:  Ο Διευθυντής για να είναι πετυχημένος  χρειάζεται  πολιτική ή συνδικαλιστική στήριξη.  Όλοι το ξέρετε, εγώ είμαι απλός ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ , αλλά ποτέ δεν πήγα σε πολιτικό γραφείο,  ποτέ δεν έβαλα υποψηφιότητα σε συνδικαλιστικό ψηφοδέλτιο. 
-Νικηφόρε, γιατί δεν πας τώρα, ακόμη είναι καιρός!
-Καιρός είναι και επειδή με ξέρουν που ανήκω πολιτικά  και οι πολιτικοί του Ρεθύμνου και η ΠΑΣΚΕ θα με στήριζαν, αλλά εσύ τουλάχιστον τόσα χρόνια με ξέρεις καλά, εγώ σε τέτοιες ρουσφετολογικές πόρτες ούτε «πάτησα» ούτε πρόκειται να «πατήσω».  Κώστα, οι αρχές μου σε ζητήματα εντιμότητας, δικαιοσύνης και εργατικότητας είναι αδιαπραγμάτευτες!  Πολιτικοί και συνδικαλιστές σε βοηθούν "για να σε έχουν αργότερα στο χέρι!"  
Γι αυτό ΟΛΟΙ,  ακόμη και  οι στενοί μου  φίλοι  με θεωρούν  ιδιόρρυθμο.
Με σκυμμένο το κεφάλι απάντησα:
-Νικηφόρε,  λυπάμαι!  Λυπάμαι όχι επειδή θα μου λείψει ένας καλός Διευθυντής, αλλά περισσότερο λυπάμαι γιατί η Υπηρεσία θα χάσει έναν  επαγγελματικά καταρτισμένο, άξιο, δίκαιο και  έντιμο Διευθυντή, χάριν του ρουσφετιού!   


     Ποιος Διοικεί αυτόν τον τόπο;
    Όπως είπε έτσι και έγινε. Η Διοίκηση ΕΛΤΑ, μας έφερε νέο Διευθυντή. Το Νικηφόρο τον έστειλε  απλό  επιθεωρητή στη Διεύθυνση Επιθεώρησης.
 Μετά από μερικούς μήνες ο Διευθυντής επιθεώρησης στέλνει το Νικηφόρο για επιθεώρηση στην ΥΕΔ Πειραιά.  Στις 7,30΄ ο Νικηφόρος ήταν εκεί, αλλά οι πόρτες της Υπηρεσίας κλειδωμένες.  Περιμένει … περιμένει ο Νικηφόρος και μετά από μισή ώρα παρουσιάστηκε ένας υπάλληλος για να ανοίξει τις πόρτες.  Λίγοι – λίγοι εμφανίζονταν και οι υπόλοιποι  υπάλληλοι.  Τελευταίος προσήλθε ο Προϊστάμενος. Ο Νικηφόρος έντονα δυσαρεστημένος,  του συστήθηκε και έφυγε χωρίς να προχωρήσει σε επιθεώρηση.  Σημειωτέο ότι η ΥΕΔ Πειραιά ασχολείται με τον εκτελωνισμό των δεμάτων  εξωτερικού και δε συναλλάσσεται με πολίτες.
    Ο Νικηφόρος επιστρέφοντας στο γραφείο του συνέταξε μια έκθεση «καταπέλτη»  για παραβίαση του ωραρίου εργασίας από όλους του υπαλλήλους της υπηρεσίας εκείνης, με κύρια υπεύθυνο της απαράδεκτης κατάστασης τον προϊστάμενο της υπηρεσιακής λειτουργίας.  Ο συνδικαλισμός της ΠΑΣΚΕ, προκειμένου να συγκαλύψει την κατάσταση και κάποιους ΠΑΣΟΚΟΥΣ υπαλλήλους  πίεζε το Διευθυντή επιθεώρησης ο Νικηφόρος να αποσύρει την έκθεση.   Ο Νικηφόρος όμως όχι μόνο δεν απέσυρε την έκθεσή του, αλλά δε δέχτηκε να αλλάξει λέξη από όσα είχε γράψει.
Τότε η Διοίκηση, υπό την πίεση του συνδικαλισμού, για ανταμοιβή και επιβράβευση της σημαντικής του καριέρας, τον μετέθεσε δυσμενώς σ ένα γραφείο της Κηφισιάς,  σαν απλό υπάλληλο, ούτε καν προϊστάμενο!    

     Όταν η γραμματέας της Διεύθυνσης Επιθεώρησης του παρέδωσε το έγγραφο μετάθεσής του, ο Νικηφόρος άνοιξε το συρτάρι του και της παρέδωσε με αξιοπρέπεια την παραίτησή του!!!  

*Σημειώνω ότι εγώ δεν ήμουν ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ, αλλά της Νέας Δημοκρατίας.
Χωρίς άλλα σχόλια.       
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2017 Κώστας Α. Παππάς

Επέλεξα αυτή τη φωτογραφία, να σας θυμίσω τη γενέτειρα του Νικηφόρου, το Ρέθυμνο  Κρήτης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχολιάστε χωρίς φόβο και πάθος